intorturus
Latin
Etymology
Future active participle of intorqueō.
Participle
intortūrus (feminine intortūra, neuter intortūrum); first/second-declension participle
- about to contort
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | intortūrus | intortūra | intortūrum | intortūrī | intortūrae | intortūra | |
| genitive | intortūrī | intortūrae | intortūrī | intortūrōrum | intortūrārum | intortūrōrum | |
| dative | intortūrō | intortūrae | intortūrō | intortūrīs | |||
| accusative | intortūrum | intortūram | intortūrum | intortūrōs | intortūrās | intortūra | |
| ablative | intortūrō | intortūrā | intortūrō | intortūrīs | |||
| vocative | intortūre | intortūra | intortūrum | intortūrī | intortūrae | intortūra | |