introduktar

Ido

Alternative forms

Etymology

Borrowed from English introduceFrench introduireItalian introdurreSpanish introducir. Decision no. 1273, Progreso VII.

Pronunciation

  • IPA(key): /introdukˈtar/

Verb

introduktar (present introduktas, past introduktis, future introduktos, conditional introduktus, imperative introduktez)

  1. (transitive) to introduce (someone), to bring (something) into notice; to preface

Conjugation

Conjugation of introduktar
present past future
infinitive introduktar introduktir introduktor
tense introduktas introduktis introduktos
conditional introduktus
imperative introduktez
adjective active participle introduktanta introduktinta introduktonta
adverbial active participle introduktante introduktinte introduktonte
nominal
active participle
singular introduktanto introduktinto introduktonto
plural introduktanti introduktinti introduktonti
adjective passive participle introduktata introduktita introduktota
adverbial passive participle introduktate introduktite introduktote
nominal
passive participle
singular introduktato introduktito introduktoto
plural introduktati introduktiti introduktoti

Derived terms

  • introdukto (introducing, introduction, preamble)
  • introdukturo (introducing, introduction, preamble)
  • introduktala (preliminary)

See also

References

  • Progreso VII (in Ido), 1914, page 71