introduktar
Ido
Alternative forms
- (archaic) introducar
Etymology
Borrowed from English introduce, French introduire, Italian introdurre, Spanish introducir. Decision no. 1273, Progreso VII.
Pronunciation
- IPA(key): /introdukˈtar/
Verb
introduktar (present introduktas, past introduktis, future introduktos, conditional introduktus, imperative introduktez)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | introduktar | introduktir | introduktor | ||||
| tense | introduktas | introduktis | introduktos | ||||
| conditional | introduktus | — | — | ||||
| imperative | introduktez | — | — | ||||
| adjective active participle | introduktanta | introduktinta | introduktonta | ||||
| adverbial active participle | introduktante | introduktinte | introduktonte | ||||
| nominal active participle |
singular | introduktanto | introduktinto | introduktonto | |||
| plural | introduktanti | introduktinti | introduktonti | ||||
| adjective passive participle | introduktata | introduktita | introduktota | ||||
| adverbial passive participle | introduktate | introduktite | introduktote | ||||
| nominal passive participle |
singular | introduktato | introduktito | introduktoto | |||
| plural | introduktati | introduktiti | introduktoti | ||||
Derived terms
- introdukto (“introducing, introduction, preamble”)
- introdukturo (“introducing, introduction, preamble”)
- introduktala (“preliminary”)
See also
References
- Progreso VII (in Ido), 1914, page 71