intuinen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪnˌtœy̯nə(n)/
Verb
intuinen
Conjugation
| Conjugation of intuinen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | intuinen | |||
| past singular | tuinde in | |||
| past participle | ingetuind | |||
| infinitive | intuinen | |||
| gerund | intuinen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | tuin in | tuinde in | intuin | intuinde |
| 2nd person sing. (jij) | tuint in, tuin in2 | tuinde in | intuint | intuinde |
| 2nd person sing. (u) | tuint in | tuinde in | intuint | intuinde |
| 2nd person sing. (gij) | tuint in | tuinde in | intuint | intuinde |
| 3rd person singular | tuint in | tuinde in | intuint | intuinde |
| plural | tuinen in | tuinden in | intuinen | intuinden |
| subjunctive sing.1 | tuine in | tuinde in | intuine | intuinde |
| subjunctive plur.1 | tuinen in | tuinden in | intuinen | intuinden |
| imperative sing. | tuin in | |||
| imperative plur.1 | tuint in | |||
| participles | intuinend | ingetuind | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||