inunctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of inunguō

Participle

inūnctus (feminine inūncta, neuter inūnctum); first/second-declension participle

  1. smeared, anointed, rich

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inūnctus inūncta inūnctum inūnctī inūnctae inūncta
genitive inūnctī inūnctae inūnctī inūnctōrum inūnctārum inūnctōrum
dative inūnctō inūnctae inūnctō inūnctīs
accusative inūnctum inūnctam inūnctum inūnctōs inūnctās inūncta
ablative inūnctō inūnctā inūnctō inūnctīs
vocative inūncte inūncta inūnctum inūnctī inūnctae inūncta

References

  • inunctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inunctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers