invigning
Swedish
Etymology
inviga + -ning. Cognate of German Einweihung.
Noun
invigning c
- opening (as in an act or instance of beginning)
- inauguration
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | invigning | invignings |
| definite | invigningen | invigningens | |
| plural | indefinite | invigningar | invigningars |
| definite | invigningarna | invigningarnas |
Derived terms
- invigningsceremoni
- invigningsdag
- invigningsfest
- invigningsföreställning
- invigningskonsert
- invigningsrit
- invigningstal
- invigningstala
- invigningstalare
- kyrkoinvigning
- tempelinvigning
- återinvigning