ioculator

Latin

Etymology

From ioculor (I jest, joke) +‎ -tor, from ioculus, diminutive of iocus (a joke, jest).

Pronunciation

Noun

ioculātor m (genitive ioculātōris); third declension

  1. one who jokes; a joker, jester

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative ioculātor ioculātōrēs
genitive ioculātōris ioculātōrum
dative ioculātōrī ioculātōribus
accusative ioculātōrem ioculātōrēs
ablative ioculātōre ioculātōribus
vocative ioculātor ioculātōrēs

References