irányelv
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiraːɲɛlv]
- Hyphenation: irány‧elv
- Rhymes: -ɛlv
Noun
irányelv (plural irányelvek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | irányelv | irányelvek |
| accusative | irányelvet | irányelveket |
| dative | irányelvnek | irányelveknek |
| instrumental | irányelvvel | irányelvekkel |
| causal-final | irányelvért | irányelvekért |
| translative | irányelvvé | irányelvekké |
| terminative | irányelvig | irányelvekig |
| essive-formal | irányelvként | irányelvekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | irányelvben | irányelvekben |
| superessive | irányelven | irányelveken |
| adessive | irányelvnél | irányelveknél |
| illative | irányelvbe | irányelvekbe |
| sublative | irányelvre | irányelvekre |
| allative | irányelvhez | irányelvekhez |
| elative | irányelvből | irányelvekből |
| delative | irányelvről | irányelvekről |
| ablative | irányelvtől | irányelvektől |
| non-attributive possessive – singular |
irányelvé | irányelveké |
| non-attributive possessive – plural |
irányelvéi | irányelvekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | irányelvem | irányelveim |
| 2nd person sing. | irányelved | irányelveid |
| 3rd person sing. | irányelve | irányelvei |
| 1st person plural | irányelvünk | irányelveink |
| 2nd person plural | irányelvetek | irányelveitek |
| 3rd person plural | irányelvük | irányelveik |
Further reading
- irányelv in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.