irka
See also: Irka
Hungarian
Etymology
First attested in 1806. Back-formation from irkál (“to scribble”), from ír (“to write”) + -kál (frequentative suffix). Created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈirkɒ]
- Hyphenation: ir‧ka
- Rhymes: -kɒ
Noun
irka (plural irkák)
- (archaic) exercise book
- Synonym: füzet
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | irka | irkák |
| accusative | irkát | irkákat |
| dative | irkának | irkáknak |
| instrumental | irkával | irkákkal |
| causal-final | irkáért | irkákért |
| translative | irkává | irkákká |
| terminative | irkáig | irkákig |
| essive-formal | irkaként | irkákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | irkában | irkákban |
| superessive | irkán | irkákon |
| adessive | irkánál | irkáknál |
| illative | irkába | irkákba |
| sublative | irkára | irkákra |
| allative | irkához | irkákhoz |
| elative | irkából | irkákból |
| delative | irkáról | irkákról |
| ablative | irkától | irkáktól |
| non-attributive possessive – singular |
irkáé | irkáké |
| non-attributive possessive – plural |
irkáéi | irkákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | irkám | irkáim |
| 2nd person sing. | irkád | irkáid |
| 3rd person sing. | irkája | irkái |
| 1st person plural | irkánk | irkáink |
| 2nd person plural | irkátok | irkáitok |
| 3rd person plural | irkájuk | irkáik |
References
- ^ irka in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- irka in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.