ischiadicus
English
Noun
ischiadicus
- The ischiatic nerve.
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἰσχιαδικός (iskhiadikós), the adjective of ἰσχίον (iskhíon, “hip”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪs.kʰiˈa.dɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [is.kiˈaː.d̪i.kus]
Adjective
ischiadicus (feminine ischiadica, neuter ischiadicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ischiadicus | ischiadica | ischiadicum | ischiadicī | ischiadicae | ischiadica | |
| genitive | ischiadicī | ischiadicae | ischiadicī | ischiadicōrum | ischiadicārum | ischiadicōrum | |
| dative | ischiadicō | ischiadicae | ischiadicō | ischiadicīs | |||
| accusative | ischiadicum | ischiadicam | ischiadicum | ischiadicōs | ischiadicās | ischiadica | |
| ablative | ischiadicō | ischiadicā | ischiadicō | ischiadicīs | |||
| vocative | ischiadice | ischiadica | ischiadicum | ischiadicī | ischiadicae | ischiadica | |
Descendants
- English: ischiadicus, ischiatic
- French: ischiatique
- → Romanian: ischiatic
- Italian: ischiadico, ischiatico, sciatico
References
- “ischiadicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press