iskambil
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اسقامبیل (iskambil) from Greek σκαμπίλι (skampíli, “card game”).
Noun
iskambil (definite accusative iskambili, plural iskambiller)
- card game
- a set of playing cards
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iskambil | iskambiller |
| definite accusative | iskambili | iskambilleri |
| dative | iskambile | iskambillere |
| locative | iskambilde | iskambillerde |
| ablative | iskambilden | iskambillerden |
| genitive | iskambilin | iskambillerin |
Coordinate terms
| Playing cards in Turkish · iskambil (layout · text) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| as, birli | ikili | üçlü | dörtlü | beşli | altılı | yedili |
| sekizli | dokuzlu | onlu | bacak, oğlan, vale, fanti | kız | papaz, rua | joker |
| Suits in Turkish · takım (layout · text) | |||
|---|---|---|---|
| kupa | orya, karo | maça | ispati, sinek |