Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish استخفاف (istiḫfāf, “a deeming, judging, pronouncing, calling (a man or a thing) trifling and of little account, treating them as such, despising, contemning, contempt”),[1][2] from Arabic اِسْتِخْفَاف (istiḵfāf), verbal noun of اِسْتَخَفَّ (istaḵaffa, “to belittle, to take lightly, to flout, to make light of”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /is.tihˈfaːf/
- Hyphenation: is‧tih‧faf
Noun
istihfaf (definite accusative istihfafı, plural istihfaflar)
- (dated) An act of belittling, undermining, scorn, contempt.
- Synonyms: küçümseme, hor görme, hafifseme
Declension
Declension of istihfaf
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
istihfaf
|
istihfaflar
|
| definite accusative
|
istihfafı
|
istihfafları
|
| dative
|
istihfafa
|
istihfaflara
|
| locative
|
istihfafta
|
istihfaflarda
|
| ablative
|
istihfaftan
|
istihfaflardan
|
| genitive
|
istihfafın
|
istihfafların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istihfafım
|
istihfaflarım
|
| 2nd singular
|
istihfafın
|
istihfafların
|
| 3rd singular
|
istihfafı
|
istihfafları
|
| 1st plural
|
istihfafımız
|
istihfaflarımız
|
| 2nd plural
|
istihfafınız
|
istihfaflarınız
|
| 3rd plural
|
istihfafları
|
istihfafları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istihfafımı
|
istihfaflarımı
|
| 2nd singular
|
istihfafını
|
istihfaflarını
|
| 3rd singular
|
istihfafını
|
istihfaflarını
|
| 1st plural
|
istihfafımızı
|
istihfaflarımızı
|
| 2nd plural
|
istihfafınızı
|
istihfaflarınızı
|
| 3rd plural
|
istihfaflarını
|
istihfaflarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istihfafıma
|
istihfaflarıma
|
| 2nd singular
|
istihfafına
|
istihfaflarına
|
| 3rd singular
|
istihfafına
|
istihfaflarına
|
| 1st plural
|
istihfafımıza
|
istihfaflarımıza
|
| 2nd plural
|
istihfafınıza
|
istihfaflarınıza
|
| 3rd plural
|
istihfaflarına
|
istihfaflarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istihfafımda
|
istihfaflarımda
|
| 2nd singular
|
istihfafında
|
istihfaflarında
|
| 3rd singular
|
istihfafında
|
istihfaflarında
|
| 1st plural
|
istihfafımızda
|
istihfaflarımızda
|
| 2nd plural
|
istihfafınızda
|
istihfaflarınızda
|
| 3rd plural
|
istihfaflarında
|
istihfaflarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istihfafımdan
|
istihfaflarımdan
|
| 2nd singular
|
istihfafından
|
istihfaflarından
|
| 3rd singular
|
istihfafından
|
istihfaflarından
|
| 1st plural
|
istihfafımızdan
|
istihfaflarımızdan
|
| 2nd plural
|
istihfafınızdan
|
istihfaflarınızdan
|
| 3rd plural
|
istihfaflarından
|
istihfaflarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istihfafımın
|
istihfaflarımın
|
| 2nd singular
|
istihfafının
|
istihfaflarının
|
| 3rd singular
|
istihfafının
|
istihfaflarının
|
| 1st plural
|
istihfafımızın
|
istihfaflarımızın
|
| 2nd plural
|
istihfafınızın
|
istihfaflarınızın
|
| 3rd plural
|
istihfaflarının
|
istihfaflarının
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “استخفاف”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 93
- ^ Kélékian, Diran (1911) “استخفاف”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 77
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “istihfaf”, in Nişanyan Sözlük
Further reading