iterans
Latin
Etymology
Present participle of iterō.
Participle
iterāns (genitive iterantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | iterāns | iterantēs | iterantia | ||
| genitive | iterantis | iterantium | |||
| dative | iterantī | iterantibus | |||
| accusative | iterantem | iterāns | iterantēs iterantīs |
iterantia | |
| ablative | iterante iterantī1 |
iterantibus | |||
| vocative | iterāns | iterantēs | iterantia | ||
1When used purely as an adjective.