iteraturus
Latin
Etymology
Future active participle of iterō.
Participle
iterātūrus (feminine iterātūra, neuter iterātūrum); first/second-declension participle
- about to repeat
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iterātūrus | iterātūra | iterātūrum | iterātūrī | iterātūrae | iterātūra | |
| genitive | iterātūrī | iterātūrae | iterātūrī | iterātūrōrum | iterātūrārum | iterātūrōrum | |
| dative | iterātūrō | iterātūrae | iterātūrō | iterātūrīs | |||
| accusative | iterātūrum | iterātūram | iterātūrum | iterātūrōs | iterātūrās | iterātūra | |
| ablative | iterātūrō | iterātūrā | iterātūrō | iterātūrīs | |||
| vocative | iterātūre | iterātūra | iterātūrum | iterātūrī | iterātūrae | iterātūra | |