Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اتهام (itham, “a suspecting (a person, of some offence), an imputing (an offence to a person), accusing someone of, holding someone guilty of something”),[1] from Arabic اِتِّهَام (ittihām, “accusation, charge”), verbal noun of اِتَّهَمَ (ittahama, “to charge, to accuse”).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /itˈham/, (definite accusative) /itˈhaːmɯ/
- Hyphenation: it‧ham
Noun
itham (definite accusative ithamı, plural ithamlar)
- The act of accusing; accusation, allegation.
- Synonym: suçlama
Declension
Declension of itham
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
itham
|
ithamlar
|
| definite accusative
|
ithamı
|
ithamları
|
| dative
|
ithama
|
ithamlara
|
| locative
|
ithamda
|
ithamlarda
|
| ablative
|
ithamdan
|
ithamlardan
|
| genitive
|
ithamın
|
ithamların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ithamım
|
ithamlarım
|
| 2nd singular
|
ithamın
|
ithamların
|
| 3rd singular
|
ithamı
|
ithamları
|
| 1st plural
|
ithamımız
|
ithamlarımız
|
| 2nd plural
|
ithamınız
|
ithamlarınız
|
| 3rd plural
|
ithamları
|
ithamları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ithamımı
|
ithamlarımı
|
| 2nd singular
|
ithamını
|
ithamlarını
|
| 3rd singular
|
ithamını
|
ithamlarını
|
| 1st plural
|
ithamımızı
|
ithamlarımızı
|
| 2nd plural
|
ithamınızı
|
ithamlarınızı
|
| 3rd plural
|
ithamlarını
|
ithamlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ithamıma
|
ithamlarıma
|
| 2nd singular
|
ithamına
|
ithamlarına
|
| 3rd singular
|
ithamına
|
ithamlarına
|
| 1st plural
|
ithamımıza
|
ithamlarımıza
|
| 2nd plural
|
ithamınıza
|
ithamlarınıza
|
| 3rd plural
|
ithamlarına
|
ithamlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ithamımda
|
ithamlarımda
|
| 2nd singular
|
ithamında
|
ithamlarında
|
| 3rd singular
|
ithamında
|
ithamlarında
|
| 1st plural
|
ithamımızda
|
ithamlarımızda
|
| 2nd plural
|
ithamınızda
|
ithamlarınızda
|
| 3rd plural
|
ithamlarında
|
ithamlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ithamımdan
|
ithamlarımdan
|
| 2nd singular
|
ithamından
|
ithamlarından
|
| 3rd singular
|
ithamından
|
ithamlarından
|
| 1st plural
|
ithamımızdan
|
ithamlarımızdan
|
| 2nd plural
|
ithamınızdan
|
ithamlarınızdan
|
| 3rd plural
|
ithamlarından
|
ithamlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ithamımın
|
ithamlarımın
|
| 2nd singular
|
ithamının
|
ithamlarının
|
| 3rd singular
|
ithamının
|
ithamlarının
|
| 1st plural
|
ithamımızın
|
ithamlarımızın
|
| 2nd plural
|
ithamınızın
|
ithamlarınızın
|
| 3rd plural
|
ithamlarının
|
ithamlarının
|
|
Derived terms
References
Further reading