itiraf
Crimean Tatar
Etymology
From Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).
Pronunciation
- Hyphenation: i‧ti‧raf
Noun
itiraf
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | itiraf | itiraflar |
| genitive | itirafnıñ | itiraflarnıñ |
| dative | itirafqa | itiraflarğa |
| accusative | itirafnı | itiraflarnı |
| locative | itirafta | itiraflarda |
| ablative | itiraftan | itiraflardan |
Derived terms
- itiraf etmek (“to confess”)
References
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اعتراف, from Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).
Noun
itiraf (definite accusative itirafı, plural itiraflar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | itiraf | itiraflar |
| definite accusative | itirafı | itirafları |
| dative | itirafa | itiraflara |
| locative | itirafta | itiraflarda |
| ablative | itiraftan | itiraflardan |
| genitive | itirafın | itirafların |
Derived terms
- itiraf etmek
- itirafçı
Related terms
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “itiraf”, in Nişanyan Sözlük