iyi huylu

Turkish

Etymology

From iyi (good, well) +‎ huy (temper, nature, humor) +‎ -lu.

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈji.huj.ɫu/
  • Hyphenation: i‧yi‧huy‧lu

Adjective

iyi huylu

  1. good-natured, amicable
  2. (pathology) benign, not dangerous
    Synonym: iyicil
    Antonyms: kötü huylu, kötücül

Derived terms

  • iyi huyluluk

Further reading