jènniru
Sicilian
Alternative forms
- jènnaru (a-coloured variant)
- 'ènnaru, 'ènniru (elision of the semiconsonant)
Etymology
From Latin gener, generum (“son-in-law”), from Proto-Indo-European *ǵm̥ros, from Proto-Indo-European *ǵem-. Cognate with Italian genero, Neapolitan jènnero.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjɛn.ni.ru/, [ˈjɛn.nɪ.ɾʊ], [ˈ(j)ɛn-], [-n.na-]
- Rhymes: -en, -ni, -ru
- Hyphenation: jèn‧ni‧ru
Noun
jènniru m (plural jènniri)
See also
References
- NavigAIS, Map 33