jaculus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈja.kʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈjaː.ku.lus]
Adjective
jaculus (feminine jacula, neuter jaculum); first/second-declension adjective
- alternative form of iaculus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | jaculus | jacula | jaculum | jaculī | jaculae | jacula | |
| genitive | jaculī | jaculae | jaculī | jaculōrum | jaculārum | jaculōrum | |
| dative | jaculō | jaculae | jaculō | jaculīs | |||
| accusative | jaculum | jaculam | jaculum | jaculōs | jaculās | jacula | |
| ablative | jaculō | jaculā | jaculō | jaculīs | |||
| vocative | jacule | jacula | jaculum | jaculī | jaculae | jacula | |
Derived terms
Noun
jaculus m (genitive jaculī); second declension
- alternative form of iaculus
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | jaculus | jaculī |
| genitive | jaculī | jaculōrum |
| dative | jaculō | jaculīs |
| accusative | jaculum | jaculōs |
| ablative | jaculō | jaculīs |
| vocative | jacule | jaculī |
Related terms
References
- “jaculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jaculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.