jentaculum
Latin
Noun
jentāculum n (genitive jentāculī); second declension
- alternative form of ientaculum
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | jentāculum | jentācula |
| genitive | jentāculī | jentāculōrum |
| dative | jentāculō | jentāculīs |
| accusative | jentāculum | jentācula |
| ablative | jentāculō | jentāculīs |
| vocative | jentāculum | jentācula |
References
- “jentaculum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jentaculum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “jentaculum”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin