kânun

See also: kanun

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كانون (kânûn, “hearth; first two months of winter”), from Arabic كَانُون (kānūn, “hearth”).

Noun

kânun

  1. (archaic) The first two months of winter
    Birinci kânun ― December
    İkinci kânun ― January
    1940 August 27, Kenan Hulûsi, “Deniz kenarında [By the seashore]”, in Vakit, page 5:
    Balık Osmanın gazinoya nereden geldiği belli değildi. Üç dört senedenberi; yaz başlarında gözüküyor; kânun ayları gelir gelmez, gazino kapanınca, Balık Osman da kayboluyordu.
    (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

  • kânunuevvel (“December”, literally “first kânun”)
  • kânunusani (“January”, literally “second kânun”)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.