kännare
Swedish
Etymology
känna (“to know”) + -are. Compare German Kenner, Danish kender, Icelandic kennari.
Noun
kännare c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kännare | kännares |
| definite | kännaren | kännarens | |
| plural | indefinite | kännare | kännares |
| definite | kännarna | kännarnas |
Derived terms
- konstkännare
- litteraturkännare
- människokännare
- svampkännare
- vinkännare