kæltring
Danish
Etymology
From West Frisian keltring (“vagabond, tramp”), from sik keltern (“to use harsh words”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛltʁɛŋ]
Noun
kæltring c (singular definite kæltringen, plural indefinite kæltringer)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kæltring | kæltringen | kæltringer | kæltringerne |
| genitive | kæltrings | kæltringens | kæltringers | kæltringernes |