kārdinājums
Latvian
Etymology
From kārdināt (“to tempt”, verb (past stem kārdināj-)) + -ums (noun-forming suffix).
Pronunciation
Noun
kārdinājums m (1st declension)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kārdinājums | kārdinājumi |
| genitive | kārdinājuma | kārdinājumu |
| dative | kārdinājumam | kārdinājumiem |
| accusative | kārdinājumu | kārdinājumus |
| instrumental | kārdinājumu | kārdinājumiem |
| locative | kārdinājumā | kārdinājumos |
| vocative | kārdinājum | kārdinājumi |