kīnum

Akkadian

Root
k-w-n
3 terms

Etymology

Cognate with Biblical Hebrew כֵּן (ken, right, honest, truthful).

Pronunciation

Adjective

kīnum (feminine kīttum, masculine plural kīnūtum, feminine plural kīnātum, predicative kīn) (from Old Akkadian on)

  1. verbal adjective of kânum:
    1. permanent, firm
    2. true, reliable, just
    3. honest, decent, loyal
    4. correct, regular, normal, legitimate

Alternative forms

Cuneiform spellings
Logograms Phonetic
  • 𒄀 (GI)
  • 𒄀𒈾 (GI.NA)
  • 𒍣𒁕 (ZI.DA)
  • (especially in personal names) 𒁺 (GIN)
  • 𒆠𒉡𒌝 (ki-nu-um)
  • 𒆠𒂊𒉡𒌝 (ke-e-nu-um)
  • 𒆠𒉏 (ki-num)
  • 𒆠𒂊𒉏 (ke-e-num)
  • 𒆠𒄿𒉡 (ki-i-nu)
  • 𒆠𒂊𒉡 (ke-e-nu)
  • 𒆠𒉡 (ki-nu)
  • (masculine plural) 𒆠𒉡𒌑𒌈 (ki-nu-u₂-tum)
  • (feminine) 𒆠𒀉𒌈 (ki-it-tum)
  • (feminine) 𒆠𒅔𒌈 (ki-in-tum)
  • (feminine plural) 𒆠𒈾𒀀𒋾 (ki-na-a-ti)

References