kalfr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kalbaz.
Noun
kalfr m (genitive kalfs, plural kalfar)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kalfr | kalfrinn | kalfar | kalfarnir |
| accusative | kalf | kalfinn | kalfa | kalfana |
| dative | kalfi | kalfinum | kǫlfum | kǫlfunum |
| genitive | kalfs | kalfsins | kalfa | kalfanna |