kalmeren
Dutch
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
kalmeren
Conjugation
| Conjugation of kalmeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kalmeren | |||
| past singular | kalmeerde | |||
| past participle | gekalmeerd | |||
| infinitive | kalmeren | |||
| gerund | kalmeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kalmeer | kalmeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kalmeert, kalmeer2 | kalmeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | kalmeert | kalmeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kalmeert | kalmeerde | ||
| 3rd person singular | kalmeert | kalmeerde | ||
| plural | kalmeren | kalmeerden | ||
| subjunctive sing.1 | kalmere | kalmeerde | ||
| subjunctive plur.1 | kalmeren | kalmeerden | ||
| imperative sing. | kalmeer | |||
| imperative plur.1 | kalmeert | |||
| participles | kalmerend | gekalmeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||