kamouflage

Swedish

Etymology

Borrowed from French camouflage. First attested in 1919.

Noun

kamouflage n

  1. camouflage

Declension

Declension of kamouflage
nominative genitive
singular indefinite kamouflage kamouflages
definite kamouflaget kamouflagets
plural indefinite
definite

Derived terms

  • kamouflagefärgad
  • kamouflagekläder
  • kamouflagemålad
  • kamouflagemålning
  • kamouflagemönstrad
  • kamouflageuniform

References