kandideren
Dutch
Alternative forms
- (superseded) candideren
Etymology
From German kandidieren. By surface analysis, kandidaat + -eren.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
kandideren
- (transitive) to nominate as candidate
- Ze kandideerde zich voor de positie van burgermeester. ― She nominated herself as candidate for the position of mayor.
- De partij wil hem niet kandideren. ― The party does not want to nominate him as candidate.
- (intransitive) to nominate oneself as candidate
- Ik wil niet kandideren. ― I do not want to nominate [myself] as candidate.
Conjugation
| Conjugation of kandideren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kandideren | |||
| past singular | kandideerde | |||
| past participle | gekandideerd | |||
| infinitive | kandideren | |||
| gerund | kandideren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kandideer | kandideerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kandideert, kandideer2 | kandideerde | ||
| 2nd person sing. (u) | kandideert | kandideerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kandideert | kandideerde | ||
| 3rd person singular | kandideert | kandideerde | ||
| plural | kandideren | kandideerden | ||
| subjunctive sing.1 | kandidere | kandideerde | ||
| subjunctive plur.1 | kandideren | kandideerden | ||
| imperative sing. | kandideer | |||
| imperative plur.1 | kandideert | |||
| participles | kandiderend | gekandideerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- kandidering