keilusnið
Icelandic
Etymology
From keila (“cone”) + snið (“section”).
Noun
keilusnið n (genitive singular keilusniðs, nominative plural keilusnið)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | keilusnið | keilusniðið | keilusnið | keilusniðin |
| accusative | keilusnið | keilusniðið | keilusnið | keilusniðin |
| dative | keilusniði | keilusniðinu | keilusniðum | keilusniðunum |
| genitive | keilusniðs | keilusniðsins | keilusniða | keilusniðanna |