kelling
See also: Kelling
Faroese
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʃʰɛtlɪŋk/
Noun
kelling f (genitive singular kellingar, plural kellingar)
- (derogatory) old hag
- witch
- (archaic) wife
Declension
| f6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kelling | kellingin | kellingar | kellingarnar |
| accusative | kelling | kellingina | kellingar | kellingarnar |
| dative | kelling | kellingini | kellingum | kellingunum |
| genitive | kellingar | kellingarinnar | kellinga | kellinganna |
Icelandic
Noun
kelling f (genitive singular kellingar, nominative plural kellingar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kelling | kellingin | kellingar | kellingarnar |
| accusative | kellingu | kellinguna | kellingar | kellingarnar |
| dative | kellingu | kellingunni | kellingum | kellingunum |
| genitive | kellingar | kellingarinnar | kellinga | kellinganna |
References
- Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “kelling”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies