kenndr

Old Norse

Alternative forms

  • kendr

Participle

kenndr

  1. past participle of kenna

Declension

Strong declension of kenndr
singular masculine feminine neuter
nominative kenndr kennd kennt
accusative kenndan kennda kennt
dative kenndum kenndri kenndu
genitive kennds kenndrar kennds
plural masculine feminine neuter
nominative kenndir kenndar kennd
accusative kennda kenndar kennd
dative kenndum kenndum kenndum
genitive kenndra kenndra kenndra
Weak declension of kenndr
singular masculine feminine neuter
nominative kenndi kennda kennda
accusative kennda kenndu kennda
dative kennda kenndu kennda
genitive kennda kenndu kennda
plural masculine feminine neuter
nominative kenndu kenndu kenndu
accusative kenndu kenndu kenndu
dative kenndum kenndum kenndum
genitive kenndu kenndu kenndu