kenndur

Icelandic

Pronunciation

  • Rhymes: -ɛntʏr

Participle

kenndur

  1. past participle of kenna

Adjective

kenndur (not comparable)

  1. named [with við ‘after’]
    Gunnar Þorsteinsson kenndur við Krossinn.
    Gunnar Þrosteinsson named after The Kross.
    Hún var kennd við bæ sinn.
    She was named after his farm.
  2. mildly drunk or inebriated, tipsy
    Synonym: ölvaður

Declension

Positive forms of kenndur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative kenndur kennd kennt
accusative kenndan kennda
dative kenndum kenndri kenndu
genitive kennds kenndrar kennds
plural masculine feminine neuter
nominative kenndir kenndar kennd
accusative kennda
dative kenndum
genitive kenndra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative kenndi kennda kennda
acc/dat/gen kennda kenndu
plural (all-case) kenndu