English
Etymology
From French quine, with reference to a set of five winning lottery numbers.
Pronunciation
Noun
keno (uncountable)
- A gambling game, a variety of lotto, played with balls or knobs, numbered, and cards also numbered.
1971, Hunter S. Thompson, Fear and Loathing in Las Vegas, Harper Perennial, published 2005, page 41:Memories of this night are extremely hazy. All I have, for guide-pegs, is a pocketful of keno cards and cocktail napkins, all covered with scribbled notes.
Derived terms
Anagrams
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkeno/
- Rhymes: -eno
- Hyphenation: ke‧no
Etymology 1
From German Kien.
Noun
keno (uncountable, accusative kenon)
- fatwood ("a heartwood of pine trees")
Etymology 2
From English keno, from French quine, ultimately from Latin quīnus (“five each, five at a time”). Doublet of kvin, Pompejo, [Term?], and punĉo.
Noun
keno (uncountable, accusative kenon)
- keno
See also
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkeno/, [ˈk̟e̞no̞]
- Rhymes: -eno
- Syllabification(key): ke‧no
- Hyphenation(key): ke‧no
Etymology 1
From Proto-Finnic *këno (compare Estonian kenus), possibly borrowed from Proto-Germanic *kenwuz (later *kinnuz), albeit the semantic development would not be entirely clear.
Adjective
keno (comparative kenompi, superlative kenoin) (rare)
- slanted, tilted
Usage notes
Rarely used as an adjective, but the inessive, illative and elative forms are commonly used as adverbs.
Declension
| Inflection of keno (Kotus type 1/valo, no gradation)
|
| nominative
|
keno
|
kenot
|
| genitive
|
kenon
|
kenojen
|
| partitive
|
kenoa
|
kenoja
|
| illative
|
kenoon
|
kenoihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keno
|
kenot
|
| accusative
|
nom.
|
keno
|
kenot
|
| gen.
|
kenon
|
| genitive
|
kenon
|
kenojen
|
| partitive
|
kenoa
|
kenoja
|
| inessive
|
kenossa
|
kenoissa
|
| elative
|
kenosta
|
kenoista
|
| illative
|
kenoon
|
kenoihin
|
| adessive
|
kenolla
|
kenoilla
|
| ablative
|
kenolta
|
kenoilta
|
| allative
|
kenolle
|
kenoille
|
| essive
|
kenona
|
kenoina
|
| translative
|
kenoksi
|
kenoiksi
|
| abessive
|
kenotta
|
kenoitta
|
| instructive
|
—
|
kenoin
|
| comitative
|
— |
kenoine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenoni
|
kenoni
|
| accusative
|
nom.
|
kenoni
|
kenoni
|
| gen.
|
kenoni
|
| genitive
|
kenoni
|
kenojeni
|
| partitive
|
kenoani
|
kenojani
|
| inessive
|
kenossani
|
kenoissani
|
| elative
|
kenostani
|
kenoistani
|
| illative
|
kenooni
|
kenoihini
|
| adessive
|
kenollani
|
kenoillani
|
| ablative
|
kenoltani
|
kenoiltani
|
| allative
|
kenolleni
|
kenoilleni
|
| essive
|
kenonani
|
kenoinani
|
| translative
|
kenokseni
|
kenoikseni
|
| abessive
|
kenottani
|
kenoittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenosi
|
kenosi
|
| accusative
|
nom.
|
kenosi
|
kenosi
|
| gen.
|
kenosi
|
| genitive
|
kenosi
|
kenojesi
|
| partitive
|
kenoasi
|
kenojasi
|
| inessive
|
kenossasi
|
kenoissasi
|
| elative
|
kenostasi
|
kenoistasi
|
| illative
|
kenoosi
|
kenoihisi
|
| adessive
|
kenollasi
|
kenoillasi
|
| ablative
|
kenoltasi
|
kenoiltasi
|
| allative
|
kenollesi
|
kenoillesi
|
| essive
|
kenonasi
|
kenoinasi
|
| translative
|
kenoksesi
|
kenoiksesi
|
| abessive
|
kenottasi
|
kenoittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenomme
|
kenomme
|
| accusative
|
nom.
|
kenomme
|
kenomme
|
| gen.
|
kenomme
|
| genitive
|
kenomme
|
kenojemme
|
| partitive
|
kenoamme
|
kenojamme
|
| inessive
|
kenossamme
|
kenoissamme
|
| elative
|
kenostamme
|
kenoistamme
|
| illative
|
kenoomme
|
kenoihimme
|
| adessive
|
kenollamme
|
kenoillamme
|
| ablative
|
kenoltamme
|
kenoiltamme
|
| allative
|
kenollemme
|
kenoillemme
|
| essive
|
kenonamme
|
kenoinamme
|
| translative
|
kenoksemme
|
kenoiksemme
|
| abessive
|
kenottamme
|
kenoittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenonne
|
kenonne
|
| accusative
|
nom.
|
kenonne
|
kenonne
|
| gen.
|
kenonne
|
| genitive
|
kenonne
|
kenojenne
|
| partitive
|
kenoanne
|
kenojanne
|
| inessive
|
kenossanne
|
kenoissanne
|
| elative
|
kenostanne
|
kenoistanne
|
| illative
|
kenoonne
|
kenoihinne
|
| adessive
|
kenollanne
|
kenoillanne
|
| ablative
|
kenoltanne
|
kenoiltanne
|
| allative
|
kenollenne
|
kenoillenne
|
| essive
|
kenonanne
|
kenoinanne
|
| translative
|
kenoksenne
|
kenoiksenne
|
| abessive
|
kenottanne
|
kenoittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenonsa
|
kenonsa
|
| accusative
|
nom.
|
kenonsa
|
kenonsa
|
| gen.
|
kenonsa
|
| genitive
|
kenonsa
|
kenojensa
|
| partitive
|
kenoaan kenoansa
|
kenojaan kenojansa
|
| inessive
|
kenossaan kenossansa
|
kenoissaan kenoissansa
|
| elative
|
kenostaan kenostansa
|
kenoistaan kenoistansa
|
| illative
|
kenoonsa
|
kenoihinsa
|
| adessive
|
kenollaan kenollansa
|
kenoillaan kenoillansa
|
| ablative
|
kenoltaan kenoltansa
|
kenoiltaan kenoiltansa
|
| allative
|
kenolleen kenollensa
|
kenoilleen kenoillensa
|
| essive
|
kenonaan kenonansa
|
kenoinaan kenoinansa
|
| translative
|
kenokseen kenoksensa
|
kenoikseen kenoiksensa
|
| abessive
|
kenottaan kenottansa
|
kenoittaan kenoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoineen kenoinensa
|
|
Derived terms
Etymology 2
From English keno, from French quine.
Noun
keno
- keno (gambling game)
Declension
| Inflection of keno (Kotus type 1/valo, no gradation)
|
| nominative
|
keno
|
kenot
|
| genitive
|
kenon
|
kenojen
|
| partitive
|
kenoa
|
kenoja
|
| illative
|
kenoon
|
kenoihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keno
|
kenot
|
| accusative
|
nom.
|
keno
|
kenot
|
| gen.
|
kenon
|
| genitive
|
kenon
|
kenojen
|
| partitive
|
kenoa
|
kenoja
|
| inessive
|
kenossa
|
kenoissa
|
| elative
|
kenosta
|
kenoista
|
| illative
|
kenoon
|
kenoihin
|
| adessive
|
kenolla
|
kenoilla
|
| ablative
|
kenolta
|
kenoilta
|
| allative
|
kenolle
|
kenoille
|
| essive
|
kenona
|
kenoina
|
| translative
|
kenoksi
|
kenoiksi
|
| abessive
|
kenotta
|
kenoitta
|
| instructive
|
—
|
kenoin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenoni
|
kenoni
|
| accusative
|
nom.
|
kenoni
|
kenoni
|
| gen.
|
kenoni
|
| genitive
|
kenoni
|
kenojeni
|
| partitive
|
kenoani
|
kenojani
|
| inessive
|
kenossani
|
kenoissani
|
| elative
|
kenostani
|
kenoistani
|
| illative
|
kenooni
|
kenoihini
|
| adessive
|
kenollani
|
kenoillani
|
| ablative
|
kenoltani
|
kenoiltani
|
| allative
|
kenolleni
|
kenoilleni
|
| essive
|
kenonani
|
kenoinani
|
| translative
|
kenokseni
|
kenoikseni
|
| abessive
|
kenottani
|
kenoittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenosi
|
kenosi
|
| accusative
|
nom.
|
kenosi
|
kenosi
|
| gen.
|
kenosi
|
| genitive
|
kenosi
|
kenojesi
|
| partitive
|
kenoasi
|
kenojasi
|
| inessive
|
kenossasi
|
kenoissasi
|
| elative
|
kenostasi
|
kenoistasi
|
| illative
|
kenoosi
|
kenoihisi
|
| adessive
|
kenollasi
|
kenoillasi
|
| ablative
|
kenoltasi
|
kenoiltasi
|
| allative
|
kenollesi
|
kenoillesi
|
| essive
|
kenonasi
|
kenoinasi
|
| translative
|
kenoksesi
|
kenoiksesi
|
| abessive
|
kenottasi
|
kenoittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenomme
|
kenomme
|
| accusative
|
nom.
|
kenomme
|
kenomme
|
| gen.
|
kenomme
|
| genitive
|
kenomme
|
kenojemme
|
| partitive
|
kenoamme
|
kenojamme
|
| inessive
|
kenossamme
|
kenoissamme
|
| elative
|
kenostamme
|
kenoistamme
|
| illative
|
kenoomme
|
kenoihimme
|
| adessive
|
kenollamme
|
kenoillamme
|
| ablative
|
kenoltamme
|
kenoiltamme
|
| allative
|
kenollemme
|
kenoillemme
|
| essive
|
kenonamme
|
kenoinamme
|
| translative
|
kenoksemme
|
kenoiksemme
|
| abessive
|
kenottamme
|
kenoittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenonne
|
kenonne
|
| accusative
|
nom.
|
kenonne
|
kenonne
|
| gen.
|
kenonne
|
| genitive
|
kenonne
|
kenojenne
|
| partitive
|
kenoanne
|
kenojanne
|
| inessive
|
kenossanne
|
kenoissanne
|
| elative
|
kenostanne
|
kenoistanne
|
| illative
|
kenoonne
|
kenoihinne
|
| adessive
|
kenollanne
|
kenoillanne
|
| ablative
|
kenoltanne
|
kenoiltanne
|
| allative
|
kenollenne
|
kenoillenne
|
| essive
|
kenonanne
|
kenoinanne
|
| translative
|
kenoksenne
|
kenoiksenne
|
| abessive
|
kenottanne
|
kenoittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kenonsa
|
kenonsa
|
| accusative
|
nom.
|
kenonsa
|
kenonsa
|
| gen.
|
kenonsa
|
| genitive
|
kenonsa
|
kenojensa
|
| partitive
|
kenoaan kenoansa
|
kenojaan kenojansa
|
| inessive
|
kenossaan kenossansa
|
kenoissaan kenoissansa
|
| elative
|
kenostaan kenostansa
|
kenoistaan kenoistansa
|
| illative
|
kenoonsa
|
kenoihinsa
|
| adessive
|
kenollaan kenollansa
|
kenoillaan kenoillansa
|
| ablative
|
kenoltaan kenoltansa
|
kenoiltaan kenoiltansa
|
| allative
|
kenolleen kenollensa
|
kenoilleen kenoillensa
|
| essive
|
kenonaan kenonansa
|
kenoinaan kenoinansa
|
| translative
|
kenokseen kenoksensa
|
kenoikseen kenoiksensa
|
| abessive
|
kenottaan kenottansa
|
kenoittaan kenoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kenoineen kenoinensa
|
|
Anagrams