kenotaf
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛnotaf]
Noun
kenotaf m inan
- cenotaph (monument to honor the dead whose bodies lie elsewhere)
Declension
Declension of kenotaf (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kenotaf | kenotafy |
| genitive | kenotafu | kenotafů |
| dative | kenotafu | kenotafům |
| accusative | kenotaf | kenotafy |
| vocative | kenotafe | kenotafy |
| locative | kenotafu | kenotafech |
| instrumental | kenotafem | kenotafy |
Danish
Noun
kenotaf n (singular definite kenotafet, plural indefinite kenotafer)
- cenotaph (monument to honor the dead whose bodies lie elsewhere)
Declension
| neuter gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kenotaf | kenotafet | kenotafer | kenotaferne |
| genitive | kenotafs | kenotafets | kenotafers | kenotafernes |
References
- “kenotaf” in Den Danske Ordbog
Norwegian Bokmål
Noun
kenotaf m (definite singular kenotafen, indefinite plural kenotafer, definite plural kenotafene)
Swedish
Etymology
Borrowed from Latin cenotaphium, from Ancient Greek κενοτάφιον (kenotáphion).
Noun
kenotaf c
- a cenotaph
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kenotaf | kenotafs |
| definite | kenotafen | kenotafens | |
| plural | indefinite | kenotafer | kenotafers |
| definite | kenotaferna | kenotafernas |