kidać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kỳdati.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈki.dat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -idat͡ɕ
  • Syllabification: ki‧dać

Verb

kidać impf (perfective kinąć)

  1. (intransitive, colloquial) to drip, to rain
    Synonyms: kapać, padać
  2. (transitive, Biecz) to drip (to pour thick liquids slowly)
  3. (transitive, Żywiec) synonym of wyrzucać
  4. (reflexive with się, Kielce) synonym of huśtać się
    Nie kidáj się na ty zerdzi, bo zlecis. ― Don't swing on that pole or you'll fall off.

Conjugation

Conjugation of kidać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kidać
present tense 1st kidam kidamy
2nd kidasz kidacie
3rd kida kidają
impersonal kida się
past tense 1st kidałem,
-(e)m kidał 		kidałam,
-(e)m kidała 		kidałom,
-(e)m kidało 		kidaliśmy,
-(e)śmy kidali 		kidałyśmy,
-(e)śmy kidały
2nd kidałeś,
-(e)ś kidał 		kidałaś,
-(e)ś kidała 		kidałoś,
-(e)ś kidało 		kidaliście,
-(e)ście kidali 		kidałyście,
-(e)ście kidały
3rd kidał kidała kidało kidali kidały
impersonal kidano
future tense 1st będę kidał,
będę kidać 		będę kidała,
będę kidać 		będę kidało,
będę kidać 		będziemy kidali,
będziemy kidać 		będziemy kidały,
będziemy kidać
2nd będziesz kidał,
będziesz kidać 		będziesz kidała,
będziesz kidać 		będziesz kidało,
będziesz kidać 		będziecie kidali,
będziecie kidać 		będziecie kidały,
będziecie kidać
3rd będzie kidał,
będzie kidać 		będzie kidała,
będzie kidać 		będzie kidało,
będzie kidać 		będą kidali,
będą kidać 		będą kidały,
będą kidać
impersonal będzie kidać się
conditional 1st kidałbym,
bym kidał 		kidałabym,
bym kidała 		kidałobym,
bym kidało 		kidalibyśmy,
byśmy kidali 		kidałybyśmy,
byśmy kidały
2nd kidałbyś,
byś kidał 		kidałabyś,
byś kidała 		kidałobyś,
byś kidało 		kidalibyście,
byście kidali 		kidałybyście,
byście kidały
3rd kidałby,
by kidał 		kidałaby,
by kidała 		kidałoby,
by kidało 		kidaliby,
by kidali 		kidałyby,
by kidały
impersonal kidano by
imperative 1st niech kidam kidajmy
2nd kidaj kidajcie
3rd niech kida niech kidają
active adjectival participle kidający kidająca kidające kidający kidające
passive adjectival participle kidany kidana kidane kidani kidane
contemporary adverbial participle kidając
verbal noun kidanie
nouns
verbs

Further reading

  • kidać in Polish dictionaries at PWN
  • Izydor Kopernicki (1875) “kidać”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 371
  • Władysław Siarkowski (1878) “kidać”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 248
  • Roman Zawiliński (1880) “kidać”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 229

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kỳdati.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈki.dat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -idat͡ɕ
  • Syllabification: ki‧dać

Verb

kidać impf

  1. (transitive) to stain

Conjugation

Conjugation of kidać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kidać
present tense 1st kidōm kidōmy
2nd kidŏsz kidŏcie
3rd kidŏ kidajōm
past tense 1st kidołch,
kidołech,
kidoł żech 		kidałach
kidała żech 		kidałoch1)
kidało żech1) 		kidalimy,
kidalichmy 		kidałymy,
kidałychmy
2nd kidołś,
kidołeś,
kidoł żeś 		kidałaś
kidała żeś 		kidałoś1)
kidało żeś1) 		kidaliście,
kidali żeście 		kidałyście,
kidały żeście
3rd kidoł kidała kidało kidali kidały
future tense 1st bydã kidoł,
bydã kidać 		bydã kidała,
bydã kidać 		bydã kidało,1)
bydã kidać 		bydymy kidali,
bydymy kidać 		bydymy kidały,
bydymy kidać
2nd bydziesz kidoł,
bydziesz kidać 		bydziesz kidała,
bydziesz kidać 		bydziesz kidało,1)
bydziesz kidać 		bydziecie kidali,
bydziecie kidać 		bydziecie kidały,
bydziecie kidać
3rd bydzie kidoł,
bydzie kidać 		bydzie kidała,
bydzie kidać 		bydzie kidało,
bydzie kidać 		bydōm kidali,
bydōm kidać 		bydōm kidały,
bydōm kidać
pluperfect tense2)
 1st bōłch kidoł,
bōłech kidoł,
bōł żech kidoł 		byłach kidała
była żech kidała 		byłoch kidało1)
było żech kidało1) 		byli my kidali,
bylichmy kidali 		były my kidały,
byłychmy kidały
2nd bōłś kidoł,
bōłeś kidoł,
bōł żeś kidoł 		byłaś kidała
była żeś kidała 		byłoś kidało1)
było żeś kidało1) 		byliście kidali,
byli żeście kidali 		byłyście kidały,
były żeście kidały
3rd bōł kidoł była kidała było kidało1)
 		były my kidali,
byłychmy kidali 		były kidały
conditional 1st bych kidoł bych kidała byście kidali by my kidały,
bychmy kidały
2nd byś kidoł byś kidała byście kidali byście kidały
3rd by kidoł by kidała by kidało by kidali by kidały
imperative 1st niych kidōm kidejmy
2nd kidej kidejcie
3rd niych kidŏ niych kidajōm
active adjectival participle kidajōncy kidajōncŏ kidajōnce kidajōncy kidajōnce
passive adjectival participle kidany kidanŏ kidane kidani kidane
verbal noun kidanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Or:

Conjugation of kidać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kidać
present tense 1st kidzã kidzymy
2nd kidzesz kidzecie
3rd kidze kidzōm
past tense 1st kidołch,
kidołech,
kidoł żech 		kidałach
kidała żech 		kidałoch1)
kidało żech1) 		kidalimy,
kidalichmy 		kidałymy,
kidałychmy
2nd kidołś,
kidołeś,
kidoł żeś 		kidałaś
kidała żeś 		kidałoś1)
kidało żeś1) 		kidaliście,
kidali żeście 		kidałyście,
kidały żeście
3rd kidoł kidała kidało kidali kidały
future tense 1st bydã kidoł,
bydã kidać 		bydã kidała,
bydã kidać 		bydã kidało,1)
bydã kidać 		bydymy kidali,
bydymy kidać 		bydymy kidały,
bydymy kidać
2nd bydziesz kidoł,
bydziesz kidać 		bydziesz kidała,
bydziesz kidać 		bydziesz kidało,1)
bydziesz kidać 		bydziecie kidali,
bydziecie kidać 		bydziecie kidały,
bydziecie kidać
3rd bydzie kidoł,
bydzie kidać 		bydzie kidała,
bydzie kidać 		bydzie kidało,
bydzie kidać 		bydōm kidali,
bydōm kidać 		bydōm kidały,
bydōm kidać
pluperfect tense2)
 1st bōłch kidoł,
bōłech kidoł,
bōł żech kidoł 		byłach kidała
była żech kidała 		byłoch kidało1)
było żech kidało1) 		byli my kidali,
bylichmy kidali 		były my kidały,
byłychmy kidały
2nd bōłś kidoł,
bōłeś kidoł,
bōł żeś kidoł 		byłaś kidała
była żeś kidała 		byłoś kidało1)
było żeś kidało1) 		byliście kidali,
byli żeście kidali 		byłyście kidały,
były żeście kidały
3rd bōł kidoł była kidała było kidało1)
 		były my kidali,
byłychmy kidali 		były kidały
conditional 1st bych kidoł bych kidała byście kidali by my kidały,
bychmy kidały
2nd byś kidoł byś kidała byście kidali byście kidały
3rd by kidoł by kidała by kidało by kidali by kidały
imperative 1st niych kidzã kidejmy
2nd kidej kidejcie
3rd niych kidze niych kidzōm
active adjectival participle kidzōncy kidzōncŏ kidzōnce kidzōncy kidzōnce
passive adjectival participle kidōny kidōnŏ kidōne kideni kidōne
verbal noun kidanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kỳdati.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkidat͡ʃ/
  • Rhymes: -idat͡ʃ
  • Hyphenation: ki‧dać
  • Syllabification: ki‧dać

Verb

kidać impf (perfective kidnyć)

  1. (transitive) to pour

Conjugation

Conjugation of kidać (imperfective)
person singular dual plural
virile nonvirile
infinitive kidać
transgressive kidajo
present tense 1st kidam kidamoj kidamy
2nd kidaš kidataj kidatej kidaće
3rd kida kidataj kidatej kidaja, kidaju
past tense 1st kidach kidachmoj kidachmy
2nd kidaše kidaštaj kidaštej kidašće
3rd kidaše kidaštaj kidaštej kidachu
imperative 1st — kidajmoj kidajmy
2nd kidaj kidajtaj kidajtej kidajće
3rd kidaj —
active participle kidacy
passive participle kidany
ł-form kidał
verbal noun kidanje

Derived terms

nouns
  • kidawa f
verbs
  • dokidać pf
  • nakidać pf
  • pokidać pf
  • rozkidać pf
  • wotkidać pf
  • zakidać pf
  • zrozkidać pf

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.