kincstári
Hungarian
Etymology
kincstár (“treasury”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkint͡ʃtaːri]
- Hyphenation: kincs‧tá‧ri
- Rhymes: -ri
Adjective
kincstári (not comparable)
- (attributive) treasury
- kincstári kötvények ― treasury bonds
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kincstári | kincstáriak |
| accusative | kincstárit | kincstáriakat |
| dative | kincstárinak | kincstáriaknak |
| instrumental | kincstárival | kincstáriakkal |
| causal-final | kincstáriért | kincstáriakért |
| translative | kincstárivá | kincstáriakká |
| terminative | kincstáriig | kincstáriakig |
| essive-formal | kincstáriként | kincstáriakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kincstáriban | kincstáriakban |
| superessive | kincstárin | kincstáriakon |
| adessive | kincstárinál | kincstáriaknál |
| illative | kincstáriba | kincstáriakba |
| sublative | kincstárira | kincstáriakra |
| allative | kincstárihoz | kincstáriakhoz |
| elative | kincstáriból | kincstáriakból |
| delative | kincstáriról | kincstáriakról |
| ablative | kincstáritól | kincstáriaktól |
| non-attributive possessive – singular |
kincstárié | kincstáriaké |
| non-attributive possessive – plural |
kincstáriéi | kincstáriakéi |
Derived terms
Expressions
Further reading
- kincstári in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.