kisgyerek
Hungarian
Alternative forms
Etymology
kis (“small, little”) + gyerek (“child”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiʒɟɛrɛk]
- Hyphenation: kis‧gye‧rek
Noun
kisgyerek (plural kisgyerekek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kisgyerek | kisgyerekek |
| accusative | kisgyereket | kisgyerekeket |
| dative | kisgyereknek | kisgyerekeknek |
| instrumental | kisgyerekkel | kisgyerekekkel |
| causal-final | kisgyerekért | kisgyerekekért |
| translative | kisgyerekké | kisgyerekekké |
| terminative | kisgyerekig | kisgyerekekig |
| essive-formal | kisgyerekként | kisgyerekekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kisgyerekben | kisgyerekekben |
| superessive | kisgyereken | kisgyerekeken |
| adessive | kisgyereknél | kisgyerekeknél |
| illative | kisgyerekbe | kisgyerekekbe |
| sublative | kisgyerekre | kisgyerekekre |
| allative | kisgyerekhez | kisgyerekekhez |
| elative | kisgyerekből | kisgyerekekből |
| delative | kisgyerekről | kisgyerekekről |
| ablative | kisgyerektől | kisgyerekektől |
| non-attributive possessive – singular |
kisgyereké | kisgyerekeké |
| non-attributive possessive – plural |
kisgyerekéi | kisgyerekekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kisgyerekem | kisgyerekeim |
| 2nd person sing. | kisgyereked | kisgyerekeid |
| 3rd person sing. | kisgyereke | kisgyerekei |
| 1st person plural | kisgyerekünk | kisgyerekeink |
| 2nd person plural | kisgyereketek | kisgyerekeitek |
| 3rd person plural | kisgyerekük | kisgyerekeik |
Further reading
- kisgyermek in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.