kjering

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse kerling, from karl.

Pronunciation

  • IPA(key): /²çɛːrɪŋ/, /²c͡çɛːrɪŋɡ/

Noun

kjering f (definite singular kjeringa, indefinite plural kjeringar, definite plural kjeringane)

  1. (dialectal or nonstandard) alternative form of kjerring