klaarpijpen

Dutch

Etymology

From klaar (“ready, finished”) +‎ pijpen (“to fellate”).

Verb

klaarpijpen

  1. (transitive, informal) to fellate to the point of orgasm

Conjugation

Conjugation of klaarpijpen (weak, separable)
infinitive klaarpijpen
past singular pijpte klaar
past participle klaargepijpt
infinitive klaarpijpen
gerund klaarpijpen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular pijp klaar pijpte klaar klaarpijp klaarpijpte
2nd person sing. (jij) pijpt klaar, pijp klaar2 pijpte klaar klaarpijpt klaarpijpte
2nd person sing. (u) pijpt klaar pijpte klaar klaarpijpt klaarpijpte
2nd person sing. (gij) pijpt klaar pijpte klaar klaarpijpt klaarpijpte
3rd person singular pijpt klaar pijpte klaar klaarpijpt klaarpijpte
plural pijpen klaar pijpten klaar klaarpijpen klaarpijpten
subjunctive sing.1 pijpe klaar pijpte klaar klaarpijpe klaarpijpte
subjunctive plur.1 pijpen klaar pijpten klaar klaarpijpen klaarpijpten
imperative sing. pijp klaar
imperative plur.1 pijpt klaar
participles klaarpijpend klaargepijpt
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.