klapec
See also: Kłapeć
Hungarian
Etymology
Borrowed from Slovak chlapec (“boy”), from chlap (“man”) + -ec. Doublet of krapek.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈklɒpɛt͡s]
- Hyphenation: kla‧pec
- Rhymes: -ɛt͡s
Noun
klapec (plural klapecek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | klapec | klapecek |
| accusative | klapecet | klapeceket |
| dative | klapecnek | klapeceknek |
| instrumental | klapeccel | klapecekkel |
| causal-final | klapecért | klapecekért |
| translative | klapeccé | klapecekké |
| terminative | klapecig | klapecekig |
| essive-formal | klapecként | klapecekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | klapecben | klapecekben |
| superessive | klapecen | klapeceken |
| adessive | klapecnél | klapeceknél |
| illative | klapecbe | klapecekbe |
| sublative | klapecre | klapecekre |
| allative | klapechez | klapecekhez |
| elative | klapecből | klapecekből |
| delative | klapecről | klapecekről |
| ablative | klapectől | klapecektől |
| non-attributive possessive – singular |
klapecé | klapeceké |
| non-attributive possessive – plural |
klapecéi | klapecekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | klapecem | klapeceim |
| 2nd person sing. | klapeced | klapeceid |
| 3rd person sing. | klapece | klapecei |
| 1st person plural | klapecünk | klapeceink |
| 2nd person plural | klapecetek | klapeceitek |
| 3rd person plural | klapecük | klapeceik |
Related terms
Further reading
- klapec in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.