klappa ihop
Swedish
Verb
klappa ihop (present klappar ihop, preterite klappade ihop, supine klappat ihop, imperative klappa ihop)
- (colloquial) collapse, break down
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klappa ihop | klappas ihop | ||
| supine | klappat ihop | klappats ihop | ||
| imperative | klappa ihop | — | ||
| imper. plural1 | klappen ihop | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | klappar ihop | klappade ihop | klappas ihop | klappades ihop |
| ind. plural1 | klappa ihop | klappade ihop | klappas ihop | klappades ihop |
| subjunctive2 | klappe ihop | klappade ihop | klappes ihop | klappades ihop |
| present participle | hopklappande | |||
| past participle | hopklappad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- hopklappning