kleinzoon
Dutch
Etymology
From klein (“small, little”) + zoon (“son”), calque of French petit-fils.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklɛi̯n.zoːn/
Audio: (file) - Hyphenation: klein‧zoon
Noun
kleinzoon m (plural kleinzonen or kleinzoons, diminutive kleinzoontje n)
- grandson (son of someone's child)
- Haar kleinzoon is zwemleraar.
- Her grandson is a swimming instructor.
Descendants
- Afrikaans: kleinseun