klerk
See also: de Klerk
Dutch
Etymology
From Late Latin clēricus (“a priest, clergyman, cleric, also generally a learned man, clerk”), from Ancient Greek κληρικός (klērikós, “(adj. in church jargon) of the clergy”), from κλῆρος (klêros, “lot, inheritance,” originally “a shard used in casting lots”).
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɛrk
Noun
klerk m (plural klerken, diminutive klerkje n)
Derived terms
Descendants
Icelandic
Noun
klerk
- indefinite accusative singular of klerkur
Tagalog
Etymology
Borrowed from English clerk, from Middle English clerc, from Old English clerc, from Late Latin clēricus, from Ancient Greek κληρικός (klērikós). Doublet of klerigo.
Pronunciation
- (Standard Tagalog) IPA(key): /ˈkleɾk/ [ˈkləɹk]
- Rhymes: -eɾk
- Syllabification: klerk
Noun
klerk (Baybayin spelling ᜃ᜔ᜎᜒᜇ᜔ᜃ᜔)
See also
Further reading
- “klerk”, in KWF Diksiyonaryo ng Wikang Filipino, Komisyon sa Wikang Filipino, 2024
- “klerk”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018