klinknagel

Dutch

Etymology

Compound of klinken +‎ nagel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈklɪŋkˌnaː.ɣəl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: klink‧na‧gel

Noun

klinknagel m (plural klinknagels, diminutive klinknageltje n)

  1. a rivet [from 18th c.]

Descendants

  • Afrikaans: klinknael
  • West Frisian: klinkneil (calque)