klockringning
Swedish
Etymology
Compound of klocka + ringning.
Noun
klockringning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | klockringning | klockringnings |
| definite | klockringningen | klockringningens | |
| plural | indefinite | klockringningar | klockringningars |
| definite | klockringningarna | klockringningarnas |