knútur

See also: Knútur

Faroese

Etymology

From Old Norse knútr, from Proto-Germanic (compare *knuttan-, whence English knot).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈknʉuːtʊɹ/
  • Rhymes: -ʉuːtʊɹ

Noun

knútur m (genitive singular knúts, plural knútar)

  1. knot
  2. lump

Declension

m6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative knútur knúturin knútar knútarnir
accusative knút knútin knútar knútarnar
dative knúti knútinum knútum knútunum
genitive knúts knútsins knúta knútanna

Synonyms

  • (lump): knykil

Derived terms

  • ábindingarknútur
  • áttatalsknútur
  • dímunarknútur
  • ferastaknútur
  • kampannaknútur
  • konufólkaknútur
  • kuntuknútur
  • kyndilsmessuknútur
  • lykkjuknútur
  • ráknútur, ráarknútur
  • æðraknútur
  • øklaknútur