knackare
Swedish
Etymology
Noun
knackare c
- ellipsis of dörrknackare
- knocker (something that knocks)
Usage notes
In the generic sense rare other than as part of compound words.
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | knackare | knackares |
| definite | knackaren | knackarens | |
| plural | indefinite | knackare | knackares |
| definite | knackarna | knackarnas |