knallblå

Norwegian Bokmål

Etymology

From knall- +‎ blå.

Adjective

knallblå (neuter singular knallblått, definite singular and plural knallblå or knallblåe)

  1. bright blue, azure blue (e.g. sea)

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From knall +‎ blå.

Adjective

knallblå (neuter singular knallblått, definite singular and plural knallblå or knallblåe)

  1. bright blue, azure blue (e.g. sea)

References

Swedish

Etymology

From knall- +‎ blå.

Adjective

knallblå (comparative mer knallblå, superlative mest knallblå)

  1. very blue

Declension

Inflection of knallblå
Indefinite positive comparative superlative1
common singular knallblå mer knallblå mest knallblå
neuter singular knallblått mer knallblått mest knallblått
plural knallblåa mer knallblåa mest knallblåa
masculine plural2 knallblåe mer knallblåa mest knallblåa
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 knallblåe mer knallblåe mest knallblåe
all knallblåa mer knallblåa mest knallblåa

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

Further reading