knotwilg

Dutch

Etymology

Compound of knotten +‎ wilg.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈknɔt.ʋɪlx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: knot‧wilg

Noun

knotwilg m (plural knotwilgen, diminutive knotwilgje n)

  1. a pollarded willow, knotted willow