kobieciątko

Polish

Etymology

From kobiecię +‎ -ko.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔ.bjɛˈt͡ɕɔnt.kɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔntkɔ
  • Syllabification: ko‧bie‧ciąt‧ko

Noun

kobieciątko n

  1. (condescending) nice but not very smart woman

Declension

Declension of kobieciątko
singular plural
nominative kobieciątko kobieciątka
genitive kobieciątka kobieciątek
dative kobieciątku kobieciątkom
accusative kobieciątko kobieciątka
instrumental kobieciątkiem kobieciątkami
locative kobieciątku kobieciątkach
vocative kobieciątko kobieciątka
adjectives
adverb
nouns

Further reading

  • kobieciątko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kobieciątko in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.